வழக்கம் போல இன்று காலை அலாரம் வைத்து, அது அடிப்பதற்கு வாய்ப்புக் கொடுக்காமல் ஐந்து நிமிடங்கள் முன்னதாக எழுந்து, அலாரத்தை அணைத்து, இருந்த ஓரிரு வேலைகளை முடித்துவிட்டு, பசுமை நடையின் 31வது நடைக்காக, வண்டியைத் திருப்பரங்குன்றம் நோக்கித் திருப்புகையில், ஆறுமணியைத் தாண்டி விட்டது.
1056 அடி உயரத்தைக் கடக்க வேண்டும். கீழே இருந்து ஏற ஆரம்பிக்கையிலேயே, ஒவ்வொரு மலைப்படிகளின் உருவமும், கண் காணும் வரைத் தெரியும் பாதையும் சற்று அச்சத்தைக் கொடுத்தன. மற்ற மலைகளைப் போல் இல்லாமல் மேலே செல்லும் வரை, சீரான இடைவெளிகளில், மரங்களும், செடிகளும், தங்கள் இலைகளை அசைத்து, நம்மைக் குளிர்வித்து மேலே ஏற்றின. இளைப்பாறுவதற்கு என்று தனி இடம் தேவையே இல்லை. பாறையின் எந்தப்பகுதியிலும் சற்று கவனத்துடன் அமர்ந்து கொள்ளலாம்.
மேலே செல்ல செல்ல, வித விதமான வடிவங்களில், பெரிய அளவில் நம்மைத் தாங்கிக் கொள்ளப் பாறைகள் இருந்தன. செங்குத்தாக இருந்த பாறைகளில், பாறையை பெரிதாக சேதப்படுத்தாமல் ஒருவர் மட்டுமே நடக்கும் அளவிற்கு, மெலிதாக செதுக்கப்பட்ட படிக்கட்டுகள் இருந்தாலும், பழக்கமின்மையால் கூடுதல் விழிப்புணர்வுடன் நடக்க வேண்டி இருந்தது.
அரைமணி நேர நடைக்குப் பின் வரும் காசி விஸ்வநாதர் கோவிலுக்கு செல்லும் வழியில் கொஞ்சம் சமதளமானத் தரை நம்மை அமர அழைக்கும். அப்படியே உட்கார்ந்து விட்டால், வந்த வேலை என்ன ஆகும் என்று, சில நிமிடங்களிலேயே எழுந்து, அப்பா, அம்மா என்று வெளிப்படையாக வாய்விட்டு சிலரும், உள்ளுக்குள் உச்சரித்துக் கொண்டே பெருமூச்சை விட்டுக் கொண்டே பலரும் ஏறினோம்.
செதுக்கி இருந்தவர்களைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து, நிஜமாகவே அவர்கள் இணைந்து வாழ்கின்றார்களா என்று வினவத் தோன்றியது.
அந்தக் குன்றின் மேல், மாறுபட்ட உயரங்களில் உள்ளப் படிகளும், சில சரிவுகளுமே சற்றே எளிதாக்கின நடையை. அங்கங்கே நம் பாதங்களை தாங்கி உதவிய அத்தனைப் படிக்கட்டுகளையும் செதுக்கியவர்களின் முகம் தெரியாத கைகளைத் தொழுதேன்.
அழகர்கோவிலுக்கு அடுத்தப் படியாக இங்கு அதிக குரங்குகள் உள்ளன. எந்தத் தொந்தரவும் இல்லை. நாம் அவற்றைப் பார்ப்பது போல, அவைகளும், 'இவங்கல்லாம் வந்திருக்காங்க போல', என்பது போல பார்த்தன.
கி.பி.1182 இல், மதுரை சுல்தானாக 12 ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தவர்தான் இந்த சிக்கந்தர் பாஷா. இவரின் வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் இந்த தர்ஹாவிற்கு வருகை தரும் கேரள மக்களின் பின்னணி என்று விளக்கிய எழுத்தாளர் அர்ஷியாவின் உரை தெளிவானப் பல தகவல்களைத் தந்தது. இது வரை பல நூறு தடவைகளுக்கு மேலே கடந்தும், உச்சியில் தெரியும் தர்ஹா பற்றி தெரியாத தகவல்கள், நேரில் சென்று, அமர்ந்து உள் வாங்கிய இன்றைய நொடிகள்..... இனி கடக்கும் பொழுதெல்லாம், எனக்கும் இதைப் பற்றி தெரியுமே என்ற பெருமையுடன் மின்னி மறையும்.
பக்கவாட்டில் சமணர் சிலைகள்...... இவை எல்லாம் சமய நல்லிணக்க சின்னமாக திருப்பரங்குன்றத்தைக் காட்டுகின்றன.
4 கருத்துகள்:
உங்கள் பகிர்வின் மூலம், இன்னொரு முறை சென்று வந்த உணர்வு... நன்றி... பயணம் தொடர வாழ்த்துக்கள்...
திருப்பரங்குன்றம் சென்ற சுய வரலாறு + 31வது பசுமை நடை! = அருமையான பதிவு. அற்புதமான எழுத்தாற்றல். எனது பக்கத்தில் பகிர்கிறேன். நன்றி & வாழ்த்துகள் Deepa Nagarani
//அத்தனைப் படிக்கட்டுகளையும் செதுக்கியவர்களின் முகம் தெரியாத கைகளைத் தொழுதேன்.// ஒவ்வொரு முறையும் பழைமையான கட்டிடங்களைப் (கோவில்,கோட்டை, கட்டிடம் மற்றும் பல ) பார்த்து ரசித்து சுற்றி வரும்பொழுது தோன்றும் ஒரு அற்புதமான உணர்வு இது. அதைப் போன்றே ஒவ்வொரு மத ஆதிக்கத்தின் பொழுதும் தங்களின் அடையளத்தை குறிக்க பெரும்பாலும் ஒரே இடத்தை தேர்வு செய்யும் மனித மனம் பற்றிய எண்ணம் எழுவதும் உண்டு எனக்கு.
ஊர் சுற்றி பல வருடங்கள் ஆகி விட்டது . அந்த நினைப்பை மீண்டும் துளிர்விடச்செய்து விட்டது உங்கள் நடைப்பயண பதிவு தீபா :)
அழகியலுடன்கூடிய நேர்த்தியான பதிவு தோழர். அருமையாக வந்திருக்கிறது. நன்றியும் வாழ்த்தும்.
கருத்துரையிடுக